Kerstplaten zijn erg seizoengebonden. Het moment om ze te savoureren. Van de Brugse groep Capriola Di Gioia’ (tuimeling van plezier, een heel programma!) met sopraan Amaryllis Dieltiens verscheen er een kerstcd ‘Fare la nina na’. Een goede plaat, een originele plaat. Ideaal voor degene bij wie de jingle bells en stille nachten ondertussen de strot uitkomen. Niet een cd die hetzelfde thema voor zoveelste keer uitmelkt, varieert en parafraseert. Het gaat om kerstmuziek uit de Italiaanse barok, zestiende, zeventiende eeuw. Meestal niet zo bekend repertoire uitgevoerd door een deskundig ensemble.

Het blijft fascineren waarom het kerstthema de mensen zolang en zo hardnekkig blijft fascineren. Waarschijnlijk zal dat de verwondering over het geboren worden, de vernieuwing van het leven, al dan niet goddelijk, zijn. Van de mooiste, van de meest emotionele muziek werd voor deze periode geschreven. En nu dus met deze cd een hele lading uit de barok. Nu is barokmuziek geschreven om zoveel mogelijk de affecten, de emoties te raken. En ze slagen daar echt in. Geen mens is daar ongevoelig voor.

De angelieke stem van Amaryllis Dieltiens past perfect in dit kader; de begeleiding van Carpiola di gioia is meeslepend. Ze durven de bassen al eens te verdubbelen à la façon de Cristina Pluhar. Maar dat vermag de kerstvreugde allerminst te bederven. Muziek die een krop in de keel kan teweeg brengen.

Lucas Huybrechts